วันอังคารที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2556

การเดินทางห้าขวบปีของนายจิรวัฒน์


วันนี้เมื่อห้าปีก่อน คือวันที่นายจิรวัฒน์ เดินทางมาประเทศอังกฤษเป็นครั้งแรก ด้วยความรู้สึกที่ฟังดูหอมหวานอย่างการมาตามหาความฝัน...

ความเดียงสาที่คิดในขณะนั้น กลายเป็นความไร้เดียวสาอย่างที่สุดเมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป

ชีวิตเหมือนได้เรียนรู้อะไรมากมาย จนอยากจะเขียนเป็นบันทึกช่วยจำ ซึ่งแม้มันอาจไม่ยิ่งใหญ่ นายจิรวัฒน์อาจไม่ได้เดินทางไปพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ หรือสามารถปราบมังกรและพิชิตใจเจ้าหญิงได้ แต่ทุกครั้งที่มองย้อนกลับไปก็นึกถึงคุณค่าของทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

สิ่งเล็กนี้ๆ คอยฉุดกระชากและผลักดัน รวมถึงย้ำเตือนว่า การมีทุกสิ่งในวันนี้ ไม่ได้เป็นเพียงการกำเนิดของชั่วขณะ แต่เป็นการ 'ผ่าน' ด้วยการลงมือ ที่ทำให้วันนี้ดูมีค่า

นายจิรวัฒน์เมื่อห้าปีก่อน มองว่าการมาอังกฤษ คือการต่อยอดความฝันให้แก่ตัวเอง ให้ได้ไปอีกสักคืบหนึ่ง ความฝันของการเป็นคนที่อยากทำงานเล่าเรื่อง แม้ในวันนี้ อังกฤษจะเปลี่ยนนายจิรวัฒน์ ให้เลิกล้มความคิดในวิธีการเล่าเรื่องแบบเดิมๆ แต่มันก็ได้มอบ และปลูกความฝันในการทำงานเป็นคนเล่าเรื่องแบบใหม่ขึ้น

ปีที่หนึ่ง เป็นเหมือนปีแห่งการล้มลุกคลุกคลานไปกับการหาทางดำรงชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริง ที่ไม่มีอีกแล้ว สำหรับคนคอยพยุง

ปีที่สอง เสมือนปีแห่งความล้มเหลว เมื่อสิ่งที่พยายามทำมาตลอด พังคลืนและถูกความเป็นจริงบังคับให้กลับไปเริ่มต้นในที่ที่จากมา

ปีที่สาม เป็นปีแห่งการเรียนรู้ความเทาในระบบการทำงานแบบลำดับชั้นอย่างไทยๆ และเป็นปีแห่งความหาญกล้าตัดสินใจปะทะกับสิ่งที่บางคนเรียกกันว่า อำนาจ

ปีที่สี่ เหมือนปีที่ดอกไม้แห่งความฝันเริ่มออกใบขึ้นมาจากแผงคอนกรีตอันแข็งแกร่ง และเป็นปีแห่งการเผชิญหน้าเพื่อท้าทายกับสิ่งที่เรียกว่าความฝันอีกครั้ง

ปีที่ห้า หรือปีนี้ เป็นปีแห่งการเริ่มต้นตักตวงดอกผลที่ผลิบาน แม้จะเป็นดอกผลในระยะเริ่มต้น และมะม่วงลูกนี้ก็ยังเปรี้ยวฝาดลิ้น แต่ปีนี้เป็นปีแห่งการตระหนักถึงความพยายาม และการระลึกถึงคุณค่าของสิ่งที่พยายามทำมาในวันก่อน

นายจิรวัฒน์ผ่านความทุกข์และความสุข ผ่านการเจอและการจาก รวมถึงได้ผ่านห้วงเวลาแห่งความฝันและความจริง

นายจิรวัฒน์เคยพูดกับตัวเองว่า ถ้าหากเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนวานนี้ไม่ได้เคยเกิดขึ้น การมีอยู่ของชีวิตเล็กเล็กๆของตนก็คงกล่าวไม่ได้ว่ามี 'ค่า' แม้สักกระพี้

นายจิรวัฒน์หลังเวลาห้าปีของชุดประสบการณ์นี้ กำลังพูดกับตัวเองในขณะนี้ว่า หากไม่มีวันพรุ่งนี้ ชีวิตทั้งหมดที่มีมาในวันนี้ ก็คง 'ไม่มีค่า' เช่นกัน

นายจิรวัฒน์หลังเวลาห้าปีของชุดประสบการณ์นี้ กำลังเฝ้ารอเวลาปีที่หกอย่างใจจดใจจ่อ...



Manchester Airport, 4 Sep 2008





j